DEFINISI PENDIDIKAN KHAS
Definisi Pendidikan Khas pula ialah satu bidang yang
berkaitan dengan kaedah, teknik dan penyelidikan yang tersendiri. Kesemua ini
menumpukan ke arah pengurusan dan pembelajaran yang baik bagi menilai dan
mematuhi kehendak – kehendak khas. Dari segi praktiknya pendidikan khas
merupakan pendidikan individual dengan kaedah-kaedah pengurusan yang
bersistematik dari segi susunan fizikal, alatan-alatan khas dan kaedah
pengajaran khas. Kesemua intervensi-intervensi yang dibuat ini semata-mata untuk
menolong kanak-kanak khas untuk mencapai kepuasan diri dari segi akademik dan
vokasional untuk membolehkan mereka berdikari.
Menurut Hallahan dan Kauffman (2006) :
Pendidikan Khas didefinisikan sebagai satu bentuk pendidikan yang disediakan
untuk memenuhi keperluan kanak – kanak berkeperluan khas. Gargiulo
(2003) pula menyatakan Pendidikan Khas merupakan program
pengajaran khusus yang direka bentuk bagi memenuhi keperluan pelajar luar
biasa. Ia mungkin memerlukan penggunaan bahan – bahan, peralatan dan kaedah
pengajaran khusus.Friend (2005) menyatakan Pendidikan Khas adalah
pengajaran yang direka bentuk khusus bagi memenuhi keperluan kanak – kanak
kurang upaya. Pengajaran ini mungkin dikelolakan dalam bilik darjah, di rumah,
di hospital atau institusi lain. Mansor (2005) : Program
pendidikan khas di Malaysia merupakan satu usaha yang berterusan untuk
menggalakkan perkembangan optima seseorang sebagai seorang yang berkemahiran,
berhaluan, berupaya, beriman, berdikari, mampu merancang dan menguruskan
kehidupan serta menyedari potensi diri sendiri sebagai seorang individu dan
ahli masyarakat yang seimbang dan produktif selaras dengan Falsafah Pendidikan
Negara.
Pendidikan khas juga satu program yang dirancang khusus
untuk memenuhi pelbagai keperluan murid-murid khas. Perkara ini termasuk
penggunaan bahan-bahan khas, peralatan khas, teknik pengajaran dan pembelajaran
mengikut tahap kebolehan dan keupayaan murid. “Pendidikan Khas merujuk pada
pendidikan bagi kanak-kanak luar biasa iaitu kanak-kanak yang dari segi
intelek, fizikal, sosial dan emosi yang tidak mencapai pertumbuhan dan
penyuburan biasa hinggakan mereka tidak faedah sepenuhnya daripada rancangan
sekolah biasa. (Chua Tee dan Koh Boh Boon,1992).
"Satu bentuk pendidikan yang disediakan untuk memenuhi
keperluan kanak-kanak berkeperluan khas" Hallahan dan Kauffman(2006)
"Pendidikan Khas merupakan program pengajaran khusus
yang direka bentuk bagi memenuhi keperluan pelajar luar biasa. Ia mungkin
memerlukan penggunaan bahan-bahan, peralatan dan kaedah pengajaran khusus"
Gargiulo(2003)
"Pendidikan khas adalah pengajaran yang direka bentuk
khusus bagi memenuhi keperluan kanak-kanak yang kurang upaya. Pengajaran ini
mun gkin dikelolakan dalam bilik darjah, di rumah, di hospital atau institusi
lain" Friend (2005)
"Program Pendidikan Khas di Malaysia merupakan satu
usaha yang berterusan menggalakkan perkembangan optima seseorang sebagai
seorang yang berkemahiran, berhaluan, berupaya, beriman, berdikari, mampu
merancang dan mampu menguruskan serta menyedari potensi diri sebagai seorang individu
dan ahli masyarakat yang seimbang dan produktif selaras dengan Falsafah
Pendidikan Negara" Mansor (2005)
Apakah itu Pendidikan Khas (Masalah Pembelajaran)?
Murid-murid
Pendidikan Khas yang dikategorikan bermasalah pembelajaran ialah:
1. Autisme
2. Sindrom Down
3. Selebral Palsi
4. Dileksia
5. Hiperaktif (ADHD) / Hipoaktif
6. Lembam
7. Pintar cerdas
8. Terencat akal yang minima
Setiap murid-murid
ini mempunyai potensi yang berbeza-beza. Teknik pengajaran dan pembelajaran
yang pelbagai diterapkan mengikut tahap kebolehan murid. Tahap masalah
murid-murid ini boleh dikategorikan kepada tiga bahagian iatu baik, sederhana
dan lemah.
Bagi memenuhi keperluan individu proses pengajaran dan
pembelajaran di Program Pendidikan Khas Integrasi Bermasalah Pembelajaran
dibentuk secara fleksibel dan ini bertepatan dengan Peraturan-Peraturan
Pendidikan (Pendidikan Khas) 1997,yang menyatakan“ Guru -guru boleh
mengubahsuai kaedah atau teknik pengajaran atau pembelajaran, masa bagi
aktiviti dan susunan aktiviti, mata pelajaran dan bahan bantu mengajar bagi
mencapai tujuan dan matlamat Pendidikan
Khas”.
Definisi Kanak – kanak Berkeperluan Khas
Kanak – kanak berkeperluan khas ( exceptional children )
terdiri daripada kanak – kanak yang mengalami kesukaran belajar. Kanak – kanak
pintar cerdas (gifted) yang mempunyai kebolehan yang jauh lebih tinggi daripada
norma juga diklasifikasikan sebagai kanak – kanak berkeperluan khas. Kedua –
dua kumpulan pelajar ini memerlukan pengubahsuaian kepada kurikulum dan kaedah
mengajar supaya mereka dapat merealisasikan potensi mereka ( Heward, 2003 )
Pelbagai istilah lain telah digunakan untuk ‘ kanak – kanak berkeperluan khas ’
ini seperti kanak – kanak istimewa, kanak – kanak luar biasa, kanak – kanak
kurang upaya, kanak – kanak cacat, kanak – kanak abnormal, kanak – kanak
bermasalah dan kanak – kanak terbantut pertumbuhan dan perkembangan.
Menurut Kail (2001) hampir 4% daripada populasi dunia
terdiri daripada individu luar biasa atau kanak – kanak berkeperluan khas.
Terdapat kanak – kanak yang dilahirkan tanpa boleh mendengar apa – apa bunyi.
Manakala ada juga yang dilahirkan tanpa mempunyai keupayaan untuk melihat objek
atau cahaya termasuk muka ibu bapa sendiri. Terdapat kanak – kanak yang
mengalami kesukaran memberi tumpuan atau mengalami kerencatan mental sejak
lahir.
Secara umumnya, kanak – kanak berkeperluan khas berbeza
daripada kanak – kanak normal dari segi mental ( pencapaian akademik ),
keupayaan deria ( melihat dan mendengar ), keupayaan berkomunikasi ( menulis
dan bertutur ), tingkah laku (mengawal diri) dan emosi ( bercampur gaul )
dan ciri – ciri fizikal (bergerak dan
menjaga diri sendiri).
2.2 Istilah Kanak –
kanak Berkeperluan Khas
2.2.1 Handicap
Sesuatu kelemahan yang terdapat
pada seseorang akibat daripada sesuatu kekurangan yang menghadkan atau
menghalang seseorang itu memenuhi peranan sebagai seorang yang normal. Sesuatu
jenis kecacatan mungkin menjadi masalah dalam satu persekitaran yang berlainan.
Misalnya, seorang pelajar bermasalah pendengaran mungkin cacat kerana sukar
bermain alat muzik dalam pancaragam sekolah bersama pelajar di aliran perdana.
Sebaliknya pelajar yang sama tidak merasa kecacatannya ketika dalam makmal
sains.
2.2.2 Disability
Sesuatu yang menghalang seseorang
melakukan kerja atau tugas tertentu yang dapat dilakukan oleh individu normal.
Contohnya, seorang pelajar yang lumpuh pada kedua – dua kakinya tetapi boleh
pergi ke sekolah menggunakan kerusi roda dan berlajar bersama pelajar lain yang
tidak cacat.
2.2.3 Impairment
Ketidaknormalan dari aspek
psikologi, fisiologi dan anatomi. Ia juga berkaitan ketidaknormalan struktur
atau fungsi dari segi psikologi, fisiologi dan anatomi. Contohnya, kekurangan
dari aspek aras pendengaran dan aras penglihatan.
Ringkasnya, kanak – kanak yang dikategorikan dalam kumpulan
– kumpulan di atas memiliki ciri – ciri umum tertentu yang dikongsi oleh kanak
– kanak dalam kumpulan yang sama. Contohnya, kanak – kanak yang dikategorikan
sebagai bermasalah pendengaran berkongsi ciri – ciri ketidakupayaan mendengar
bunyi dan menghadapi masalah bertutur. Bagaimana pun, perlu ditegaskan bahawa
ciri – ciri ini hanya wujud dari segi teori sahaja kerana setiap individu
adalah tidak sama dan berbeza.
Dalam keadaan sebenar, kanak – kanak yang dikategorikan
sebagai pekak tidak semua mempunyai tahap kepekakan yang sama atau
ketidakupayaan menghasilkan bahasa pertuturan yang sama. Ada di kalangan kanak
– kanak yang dikategorikan dalam kumpulan yang lain. Mereka mungkin memiliki
persamaan dari segi ciri – ciri umum tetapi tidak sama dari segi ciri – ciri
khusus. Memahami persamaan dan perbezaan ciri – ciri umum dan khusus ini amat
penting bagi guru pendidikan khas. Kanak – kanak dalam sesuatu kategori berbeza
dan mempunyai potensi diri yang berbeza. Oleh itu, guru seharusnya memberi
layanan yang berbeza kepada setiap kanak – kanak dalam sesuatu kumpulan atau
kategori.
